Dag 180 - 188

2 juli 2019 - Haarlem, Nederland

Dag 180/ 186 (week 25)

En deze week was het dan alweer mijn laatste week. Het had mij leuk geleken om nog veel dingen te doen, maar helaas besloten de docenten zo een berg huiswerk op te geven dat ik er niet veel leuks meer uit kon halen. Wat wel leuk was, was dat ik een promotievideo ging maken voor de UPB, zodat er meer buitenlanders naar Bolivia komen. Het was wel een beetje ongemakkelijk af en toe maar ik hoop dat het resultaat leuk is. Zodra ik hem heb zal ik hem wel via whatsapp opsturen.

Op vrijdag was het dan mijn laatste schooldag. Ik begon de dag met een examen. Het was heel maf want als andere mensen klaar waren met hun examen zei de docent gewoon “dag”, maar bij mij begon hij mij te knuffelen en vertelde dat die dit weekend graag bij mijn huis langskwam om over mijn ervaringen te praten. Het is ook wel een vriend van de moeder hier, maar nog steeds maf. Maar hij is wel aardig.

Ook haalde ik altijd een broodje kaas in de kantine, en de kantinevrouw wenste me ook al het goede in mijn leven en gaf me een gratis sapje (niet dat ik betaal voor mijn eigen eten, al is het gebaar natuurlijk wel heel lief). In het uur erna moest ik mijn huis presenteren voor een architectuur vak. Ik weet niet of het heel goed was, maar ik ben tevreden met een voldoende. Er is een meisje in mijn klas die uit een arme buurt komt, dus die heb ik al mijn oude materialen gegeven en toen was ze ook weer blij. Het was wel veel dus ik hoop maar voor haar dat ze het mee krijgt allemaal want ze is best wel klein.

Daarna had ik nog een examen en toen was het tijd voor het eindfeest. Het eindfeest was natuurlijk erg wild dus toen Daniel de volgende dag een heel lekker eitje met zalm op bed bracht had ik eigenlijk helemaal geen trek. Wel was het lief. Daarna gingen we opzoek naar een plek waar we vrouwenvoetbal van Nederland-Italie konden kijken, maar het was nergens gratis op internet of op tv te vinden. Dat was wel balen. In de middag hadden we weer een ander spannend plan. Daniel had een reservering gemaakt bij een veganistisch restaurant. We hadden iets van 8 gangen met steeds wat kleine hapjes. Ze hadden het goed geprobeerd te maken maar de meeste recepten smaakte vooral bijzonder. Er zaten ook wel een aantal lekkerdingen tussen, dus dat was erg fijn.

Verder gingen we door naar de algemene begraafplaats. Ik hoorde dat dit heel bijzonder was, dus ik wilde het graag met eigen ogen zien. Het was echt heel groot, 92.000 m2. Het waren grote blokken met allemaal kleine vierkante rampjes op elkaar gestapeld. Een blok had in de hoogte denk ik zo een 5 raampjes, en soms stonden er wel 3 op elkaar. Ik weet dat ik het niet zo goed heb beschreven maar ik zal een foto uploaden en anders is hier de link naar google images: https://www.google.com/search?q=cementerio+general+la+paz&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiG3dqZ1JLjAhVSmV8M: Het schijnt dat je ook cholitas kan betalen die dan bij je raampje gaan huilen, wat geluk oid brengt, maar ik heb dat niet gezien. Wel was het erg bijzonder dat iedereens raampje op zijn eigen manier versierd was. In La Paz is er altijd een voetbal klassieker tussen de tigres en bolivar, maar je kon zien dat de tigre fans meer die hard waren want er waren meer raampjes versierd met tigre spullen, ondanks dat Bolivar een grotere club is. Wat we verder zagen was een begrafenis voor een raampje, waarbij er 2 muzikanten muziek maakte en een oude man die het raampje van (waarschijnlijk) zijn vrouw aan het poetsen was, die een jaar eerder overleden was. Ook waren er graftombes van de (verloren) oorlogen en een paar presidenten.

Toen we weer thuiskwamen hadden de ouders van Daniel weer heel lekker gekookt. Helaas waren we erg moe en lagen we rond 10 al in coma. Hierdoor hebben we helaas de chocoladefondue en campagne gemist. De volgende dag waren we wel goed uitgerust, en konden we nog bij wat vrienden van mij langs. Ik heb voor een aantal vrienden een brief geschreven, en bij deze 3 had ik nog geen kans gehad om het af te geven. Toen we bij Naomi langsgingen had ze 27 cunapes gebakken, een lekker iets met kaas. Ik ga geen honger hebben in het vliegtuig. Hopelijk kunnen jullie er wat van proeven!! (spoiler alert: niemand hier vond het lekker dus ik heb het allemaal weg moeten gooien)

In de middag wilde ik graag nog naar de feria 16 gaan, dit is de grootste illegale markt in zuid Amerika. Het is echt heel erg groot met heel veel spullen, vaak ook gestolen. Je kan er dieren vinden, gestolen telefoons of computeronderdelen, auto-onderdelen en eigenlijk echt alles. Helaas heb ik geen ruimte meer in mijn koffer en heb ik niks kunnen kopen. Later gingen we naar cholitas peleando, dit is een worstelshow tussen 2 cholitas. Het was echt heel grappig. We hebben maar 3 rondes kunnen zien, maar het is eigenlijk gewoon het acteren van worstelen. Alleen was het wel heel leuk gedaan en er werden steeds toeristen uit het publiek bij betrokken. Ik zal straks wel een filmpje uploaden. Gelukkig (dankzij Daniels zijn weekend planning want ik heb zelf niet veel voorbereid) heb ik alles van mijn bucketlist kunnen doen. Ik vind het wel een beetje jammer om weer naar huis te gaan. Morgenochtend vertrek ik al om 3 uur van mijn huis, en op dinsdagochtend kom ik dan rond 11 uur aan. Ik zie jullie snel!

Dag 187/ 188 (week 26)

En dan weer naar huis. Maandag om 3 uur 's ochtends ging ik al de deur uit, met Daniel en zijn ouders. Op het vliegveld kwamen Alejandro en zijn vader ook nog langs om een cadeautje langs te brengen, erg aardig. Van La Paz ging ik naar Santa Cruz, waar ze erg streng op drugs controleerde. Iedereen die naar Madrid ging moest sowieso hun handbagage laten zien bij de drugs brigade, en ook waren er 2 drugshonden in de slurf het vliegtuig in. De ene checkte alle tassen en de andere lag te slapen. Na 11 uur kwam ik aan in Madrid, en toen mijn laatste vlucht om thuis te komen. Gelukkig had ik in het vliegtuig naar Madrid wel een ontbijtje gekregen, wel een gek tijdstip want voor lokale tijd was het 4 uur 's ochtends maar voor mijn ritme was het 10 uur 's avonds. Van het vliegveld kwamen mijn ouders en Daan mij ophalen, en om 11 uur was ik thuis. 'S avonds kwamen er nog allemaal vrienden voor een barbecue, dus het was een leuke dag. 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

1 Reactie

  1. Oma Ria:
    4 juli 2019
    Hoi Fenna.
    Ik weet dat je weer thuis bent.Ik denk dat je Bolivia wel zal missen. Ook al ben jeweer fijn thuis.Je hebt een schat aan ervaringen opgedaan