Dag 26-31

Dag 26

Vandaag is een hele belangrijke feestdag in Bolivia. Er wordt namelijk gevierd dat Bolivia sinds 2009 Estado Plurinacional y Comunitario de Bolivia heet in plaats van Estado Plurinacional de Bolivia. Alle radiozenders zonden een speech van de vicepresident uit. Dit wilde wij niet aanhoren dus gingen we naar een andere radiozender luisteren. Na een paar minuten switchte ook deze zender over naar de speech van de vicepresident. Na een tijdje zoeken kwamen we een andere zender tegen met gewoon muziek, die even later de lucht uit werd gehaald. Dan maar geen radio.

Deze maandag (gisteren) kwamen we bij een markt en jongen tegen die hard geld nodig had. Om hem te helpen bood Pilar een baan aan om het gras te komen knippen in het huis. Helaas bleek deze jongen geen erg goede hulp. Hij zocht namelijk een plekje op uit het zicht zodat hij daar kon gaan slapen. Dat was wel een beetje jammer.

Enfin, ‘s middags ging ik afspreken met een vriendin uit mijn klas en haar vriendin van de middelbare school, die uit België komt en nu haar tussenjaar in Bolivia doet. We hadden in de stad afgesproken maar dit was de eerste keer dat ik zelf ergens met het openbaar vervoer naartoe ging. Hierdoor verliep het helaas dus niet vlekkeloos en was ik een halfuur te laat, maar dit was gelukkig geen probleem want de vriendin was nog later dan mij. Sterker nog, toen ze zei dat ze er over 7 minuten zou zijn was ze er 14 minuten later. Het was wel erg gezellig.

Dag 27

Vandaag was de les weinig productief. Omstebeurt moesten leerlingen naar voren komen om met de docent het werk te bespreken. Helaas was er voor mij geen tijd meer dus heb ik 2 uur lang met andere mensen gepraat. Toch wel een soort van Spaans oefenen. Op de terugweg ging ik met een Trufi. Dit lijken taxi’s maar behoren tot het openbaar vervoer. Vaak zijn deze auto’s oude Toyota ’s die nog op cassettes werken. Tussen de 2stoelen voorin is een houten plankje gelegd zodat hier nu 3 mensen voorin kunnen zitten. Op de achterbank passen er met een beetje proppen 4. Ik vond het wel handig eigenlijk, hoefde ik ten minste niet zo hard Spaans te praten als ik uit wilde stappen.

In de middag gingen we naar de verjaardag van een tante van Pilar. Ik weet niet hoeveel familie ze heeft, ik snap ondertussen ook niet veel meer van de familiebanden. (Maar opa en oma, in mijn huis woon ik met mijn ouders en een broer.) 

Dag 28

Ook deze les was op school weer weinig productief. Gelukkig was mijn middag beter. Vandaag is namelijk een feestdag dat de Alasitas heet. Hierbij koop je dingen die je dit jaar wil hebben in miniatuur, zoals geld of een paspoort om te reizen. Ik heb voor een vriendin een kip gekocht, dat betekend dat ik voor haar hoop dat ze dit jaar een vriend krijgt. Ze heeft er ook een voor mij gekocht, wat aardig. Zelf heb ik ook nog geld voor mezelf gekocht, want als ik dat heb hoef ik de andere miniatuurtjes ook niet te kopen. Vervolgens moest je een maf ritueel doen waarbij je spulletje op een stinkend vuurtje werd gehouden en er wat bloementjes overheen werd gegooid. De laatste stap was bij een pastoor die met een bloemetje wat water op je ging spatten. Dit vond ik te ver gaan, als ik ongeluk krijg dan doe ik dat later zelf wel een keertje.

S’ middags moesten we even langs de campus in de bergen gaan om wat papieren op te halen. Dit is dus bij de berg met vuilnis die is ingestort en de rivieren heeft bevuild. Ik zal wel een foto uploaden van hoe het er uit ziet. Bovendien zijn nu alle containers in de stad overvol en is er vaak nog een berg vuilnis naast, waar dan een hond in zit te graven voor eten. Erg dramatisch allemaal. Gelukkig valt het nog mee hoe erg het stinkt, je ruikt het vooral ‘s nachts. Pilar en ik besloten dat we ons maar gingen belonen met een manicure. 

Dag 29/30/31

Ik had op vrijdag geen les dus het weekend begon al vroeg. Voor het eerst uitgegaan in La Paz met mijn nichtje en wat vrienden. Het was erg gezellig, ik heb ook helemaal niks raars gezien in het centrum. We hadden geluk dat iemand van de groep de beveiliging kende en we dus de rij over konden slaan. De club zelf was best leuk, wel was de dj een beetje in de war want het ging van volksmuziek naar rock naar reggaeton. Ook denk ik dat de wc’s niet aan de Nederlandse hygiëne standaarden voldaan zouden hebben. Verder kon ik de rest van het weekend uitrusten van mijn avondje uit. Was wel wennen, in Nederland kan ik nooit uitslapen door werk en de paarden en hier zou ik nog 2 dagen mijn roes uit kunnen slapen. Ik denk dat ik maar een hobby moet zoeken.