Dag 32-38

3 februari 2019 - La Paz, Bolivia

Dag 32/33

Deze maandag ben ik precies een maand in Zuid Amerika. De tijd gaat behoorlijk snel moet ik zeggen. Na de les ben ik gezellig wat gaan drinken met mensen uit mijn klas, echt top dat iedereen zo open is. Daarom heb ik dit op dinsdag maar herhaald met een ander groepje meiden. Ook leuk. Vooral omdat de les maar 2 minuten duurde en ik baalde al bij het idee om zo snel weer naar huis te moeten gaan terwijl ik wel al om half 7 op moest staan.

In de middag ben ik met de moeder en rondje meegegaan met de auto om de broer en vader op te halen. Opeens zagen we een hond op de weg rennen, en hij bleef maar op de weg rennen. Wij probeerde hem te beschermen van de andere auto’s. Eerst sprong de broer uit de auto om de hond achteraan te rennen, maar de hond was sneller. Daarna sprong de vader de auto uit, maar de hond was sneller. Een stuk verderop besloot ik de auto uit te stappen met een andere techniek, namelijk hem naar mij toe te laten komen. Hij stopte voor 2 tellen maar toen werd die toch bang en rende hij weg de berg op. We hebben hem helaas dus niet kunnen redden, hopelijk leeft die nog.

Ps: goed nieuws, het vuilnis wordt opgehaald! Geen top oplossing want het word gewoon bij de ingestorte berg gestort maar ik ben wel een beetje blij dat het niet meer op de straat staat.

Dag 34

Blijkbaar heb ik tot volgende week woensdag vakantie. Vandaag zou ik met een vriend de stad in gaan, maar door het regenseizoen was dat iets minder aantrekkelijk. Het weer is echt slecht. Dan maar ‘s avonds naar de film gaan. Gabriel en ik gingen naar het Megacenter. Dit is een centrum met van alles en nog wat. Zo stonden er auto’s op random plekken in het gebouw gestationeerd maar ook was er een bioscoop, VIP bioscoop (inclusief geserveerde maaltijd), een speelzaal waar ook attracties waren zoals die ene bank in pretparken die dan een aantal keer over de kop gaat en rondjes draait en ook waren er een hoop winkels. Wij gingen naar Jefe por Accidente. In Bolivia krijg je geen stoel aangewezen. Aangezien wij laat aankwamen zaten we dus op de laatste rij. Wel was het erg gezellig. Zo gezellig dat we na de film graag een foto samen wilde. Helaas was het lastig om iemand te vinden die een foto wilde maken. We wilde graag een meisje om de foto te maken omdat die dat vaak beter kunnen, maar zodra je iemand aanspreekt lopen ze meteen weg omdat ze denken dat je ze gaat overvallen. 

Dag 35 / 36

Ik werd op donderdag wakker met een appje van Pilar dat zei: “Maak je klaar, om 9.15 gaan we iemand ontmoeten die excursies organiseert”. Toen we die persoon tegenkwam zei hij dat het handig is als ik mee ging naar kantoor. Zo stapte ik in bij zijn mooie rode Jeep. “Je gaat eerst mijn moeder ontmoeten” deelde hij mee en zo gingen we dus naar zijn huis. Wel gaaf, zijn huis is naast zijn moeders huis en die heeft die vanaf de grond zelf opgebouwd. Na een tweede ontbijtje gingen we met de minibus naar de stad. Zijn kantoor is in het midden van het centrum. Ze organiseren van alles op dat reisbureau, ook fietstochten maar dat is nu wat onhandig in het regenseizoen.

Daarna was het lunchtijd dus zijn we samen wat gaan lunchen in de stad, waar zijn moeder ook bij aan kwam sluiten. We zaten in een restaurant dat zo toeristisch was dat er vegan hamburgers zijn en het wifiwachtwoord NoMoreStraws is. Dat was ook wel aan de prijs te zien. ‘S middags kreeg ik ook een tour door de stad. Een beetje koud en regenachtig maar wel veel kunnen zien van het centrum. Zo zijn we door de heksenmarkt gelopen. Dit was oorspronkelijk een markt waar heksen gekke kruiden en stenen en Lama foetussen verkopen. Nu zijn er nog wel allemaal van deze dingen maar het is wel erg toeristisch. Daarna zijn we naar een kerk gegaan van San Francisco waar we een privé tour kregen (Waaronder over het dak van de kerk, goals). 

Daarna was het tijd om naar huis te gaan. Helaas liepen we wat vertraging op door de bloqueos. Dit zijn protesten in de stad. Het verkeer was afgesloten waardoor alles vast zat. De politie kon er niet zo veel tegen doen dus probeerde ze maar half het verkeer te regelen. Het schoot niet zo op maar ik vond het wel lekker rustig dat een deel van de straat zonder auto’s was. En gelukkig ben ik ook nog thuis gekomen. Dat is wel echt fijn want deze zaterdag vertrek ik op een excursie naar Tiahuanacu.

Dag 37

Vandaag is het zaterdag dus ging ik op excursie naar Tiahuanacu. Dit is een stad die heel vroeger heeft bestaan. Wat vooral interessant is aan deze stad is dat ze veel verder ontwikkeld waren dan veel andere volkeren. In mijn groep/bus zat ik met een club van de Spaanse ambassade in Bolivia (een iemand daarvan heeft echt een top baan, zijn baan is om naar de Spaanse ambassade van elk land te gaan om computers te vervangen. En hij blijft op elke plek 2 weken), en een Turks/Oostenrijks echtpaar.

Onze gids was erg geinig, hij legde alles heel beeldend uit. Maar goed ook want van zijn Engels was niet veel te verstaan, het Spaans ging nog beter. Ik zal zo wel filmpjes uploaden. Het was zo een 2 uur reizen met de bus en daar kregen we een rondleiding door de “stad” en de 2 musea. Ondanks dat het koud was, was de zon blijkbaar erg fel. Zo ben ik wederom verbrand. Daar kwam ik thuis pas weer achter toen mijn ouders 4 vrienden hadden uitgenodigd. “Wat ben jij verbrand zeg” zei iemand die ik niet ken. Ze had wel gelijk.

Die 4 vrienden waren 2 koppels met kinderen van mijn leeftijd. Toevallig ging de dochter van een van die ouders uit in een club waar Gabriel (vriend van school) mij ook voor had uitgenodigd. Doordat het niet altijd veilig is hier haalde de vader zijn dochter op en bood hij aan om mij ook op te halen. Hierdoor heb ik ook kunnen genieten van een avond in Forum. In deze club was de pre-carnaval, en kwam de band popo muziek spelen. Het was een gezellige boel.

Dag 38

Ik zou morgen (maandag) eigenlijk met de persoon van donderdag een nachtje naar het Titicacameer gaan. Helaas kon hij niet meer dus ging ik (vermoeid van de nacht) en volledig zelfstandig in mijn eentje naar het centrum om dan maar zelf een reis te boeken. Morgenochtend vroeg vertrek ik dus 2 dagen naar het Titicacameer. Hierna had ik een lunch met de dochter van de man van gisteren en dat gezin. Op zijn Boliviaans kwam ik een uur te laat aan omdat de vrouw van het reisbureau mij nu kent en bleef kletsen. Ze wonen in een mooi groot huis maar wel bij Achocalla, waar de afvalberg is ingestort. Hierdoor waren er erg veel vliegen. Al zal het ook niet geholpen hebben dat de maaltijd barbecue was. Ik wilde niet lastig zijn en besloot maar niet binnen te komen met “ik ben vegetarisch”. Maar vlak voor het eten zei de moeder “ohja Fenna is vegetarisch”. Ik heb wel vlees gegeten.

Foto’s

3 Reacties

  1. Marloes:
    5 februari 2019
    Hai Fenna, ik kan je nu ook volgen, leuk hoor om zo mee te lezen terwijl je zo ver weg bent!
    Groetjes van Marloes
  2. Suus:
    6 februari 2019
    Wat heb je veel gezien zeg! Zo'n hond zou weleens hondsdol kunnen zijn. Veel plezier morgen bij het Titicacameer, het hoogste meer ter wereld!
  3. Oma en opa:
    6 februari 2019
    Hoi Fenna!
    Stoer hoor op z’n Boliviaans een uur te laat haha! Tijmen en ik zouden ons er meteen thuis voelen denk ik😂
    Leuke stukjes heb je geschreven! Zo heeft je familie ook nog een beetje een idee van je hoe je daar leeft👍 Veel plezier bij het Titicacameer!!

    Groetjes Femke, opa en oma!