Dag 60 - 66

Dag 60/61/62/63

Deze week had ik weer gewoon lessen zoals normaal. We moesten ons werk presenteren voor de decaan en bomen tekenen. Mijn nieuwe huis is erg leuk, veel positiever. Een leuk bijkomend verschil is dat er hier een vrouw is die helpt in het huis. Zo krijg ik elke ochtend een lekkere smoothie bij het ontbijt waar ik blij mee ben. Ook ga ik nu met de auto naar school dus dat is ook wel erg relaxed. 

Verder was ik op donderdag naar de Valle de la Luna geweest. Dit is een wandeling met rotsen die er erg bijzonder uit zien. Ik zal straks wel foto’s uploaden, die spreken wel voor zich. Ik ben samen met Ivana geweest, een vriendin uit een andere klas. 

In de middag kreeg ik een appje van mijn nieuwe neef of ik s ’avonds met hem, een vriend en een nichtje koffie wilde drinken. Na de koffie kwam het nichtje met het briljante idee om karaoke te gaan zingen. Afgelopen vrijdag was ik aan het wachten op een vriend en toen kwam er ineens een man naar mij toe die zei dat hij de eigenaar was van een discotheek genaamd Beyond Espacio en dat als ik ooit ging ik maar naar hem moest vragen. Erg toevallig dat die karaoke precies in die discotheek bleek te zijn. Het nichtje kende namelijk de andere eigenaresse. Zo waren wij er, de eigenaren en nog 4 andere mensen. Verder was de discotheek leeg en kon ik dus uitgebreid drank en drugs zingen. Wel gaaf dat er wel nog gewoon een lichtshow was en de YouTube video kon zo een 6 keer op alle muren afgespeeld worden (wat dan ook wel weer gênant was).

Dag 64

Vandaag moesten we tijdens een van de lessen het werk van Piet Mondriaan namaken, de Stijl. Wederom met Drank en Drugs op de achtergrond (wat hier nu echt een hit aan het worden is). Nederlandser kan het niet worden. Al moet ik wel een beetje zeggen dat ik teleurgesteld was toen de docent aan de klas vertelde dat Piet uit Duitsland kwam, dit is namelijk niet waar. Toch maakte de docent het een soort van goed door de laatste 2 uren uit te laten vallen.

De school gaf een feest bij een plek genaamd Loto. Op zich een leuk feest maar het was erg rustig. Gelukkig kende ik de barman en was het drinken gratis voor mij 😊. Toen het wat kouder werd ging ik door naar een ander feest maar het was niet heel interessant dus om 9 uur lag ik alweer helemaal tevreden in mijn bed.

Dag 65

Vandaag is het carnaval en ik ging met mijn familie, oma en tante naar Oruro. Dit is het belangrijkste carnavalsfeest van het land en het staat ook op de Unesco werelderfgoedlijst. Hier is een sfeerfilmpje van YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=nIxeXJ_KJgM. Bij dit feest moeten de dansers zo een 9 km lang door de straten dansen. Er zijn heel veel verschillende volksdansen, ze geven meer om dansen dan om andere soorten cultuur. Er zijn heel veel groepen en zo zijn ze dus zo een 12 uur bezig per dag.

De moeder had de minibus van de school gehuurd en zo konden we allemaal vertrekken. Hier doen ze niet aan pre-sale dus moest je daar eerst iemand vinden om een kaartje aan je te verkopen. Ook waren er in de jaren ervoor tribunes ingestort maar gelukkig is dat bij mij niet gebeurd. Omdat er normaal gesproken heel veel mensen dronken zijn hebben ze besloten om drinken tot 7 uur illegaal te maken. Niet dat mensen zich er iets van aantrokken, of de politie. Iedereen was aan het drinken en de politie stond er naast en zei er niks van.

Eerst gingen we naar de tribune met de familie, maar even later vertrok ik met de neef naar zijn vrienden. Dit was wel een stuk leuker. Zo maakte ik weer allemaal vrienden en was er bier en een tasje met spulletjes bij inbegrepen voor iedereen. Normaal gesproken is zo een tasje uitgerust met een trompet, rammelaar, poncho, fluitje en papieren slingers. Helaas kon ik aan het einde van de dag mijn tasje niet meer vinden en dus pakte ik maar het tasje van iemand anders. Dit was geen upgrade, dit tasje had 2 stukken papieren slingers die meteen werden gestolen door mijn nieuwe zusje, een bijna lege wc rol en lelijke poncho die niet in mijn koffer past.

Ook is het hier traditie dat mensen je nat maken met een soort schuim, daar zal die poncho wel voor zijn. Op zich bleven we de hele tijd droog, totdat we terug liepen langs de allerlaatste tribune. Daar waren 4 kleine kinderen die vol in de aanval gingen. Ik was er niet blij mee. 

Dag 66

’s Ochtends heb ik heel lief gefacetimed met papa en mama <3. Hierna ging ik lunchen met Naomi (een vriendin) en haar familie in een typisch Boliviaans restaurant, erg lekker en gezellig. Omdat ik hier constant verbrandt moest ik maar echt op zoek gaan naar een nieuwe pet. Eerst vond ik die in een winkel maar het was heel duur (zo een 360 Bolivianos). Daarna gingen we naar de Alasitas dat nu zijn laatste dag had. Hier kon ik gelukkig dezelfde pet kopen van Puma maar dan nep en voor 16 Bolivianos. Wat wel jammer was is dat de Alasitas in de stad waren en mensen je daar nat spuiten. Het leek wel oorlog, ze stonden op de achterkant van auto’s en mensen hadden de Purge maskers op. Ze hebben hier in Bolivia echt iets met de Purge (een film waarbij 12 uur alle misdaden legaal zijn).

Gelukkig was het in de avond wat rustiger. Met mijn zusje Mathilda hadden we de tv hoek volgebouwd met kussens en dekens en zo was het helemaal perfect. Daar hebben we een Pitch Perfect marathon gehouden en we hebben er ook geslapen.