Dag 48 - 54

19 februari 2019 - La Paz, Bolivia

Dag 48

Vandaag stond ik al op tijd te wachten op de schoolbus. Ik en een buurjongen Jass waren al bang dat hij niet meer zou komen, maar hij was gewoon een kwartier te laat. Niet heel fijn want je mag dus maar 4 keer te laat komen per maand en ik heb al 1 waarschuwing. Onderweg naar school stopte de bus ineens, de buschauffeur draaide zich om en zei “jullie gaan het eerste lesuur missen”. Blijkbaar was de berg ingestort en konden er dus geen auto’s meer langs. Ik had dus geluk dat we een kwartier te laat waren want sommige mensen waren al op school of stonden zo vast in de file dat ze bijna niet meer weg kwamen.

Na een plezierig appje waar in stond “de lessen van vandaag zijn afgelast” besloten Jass en ik om nog maar een keer te gaan ontbijten. Ook genoot ik van de ochtend door de gaan sporten in de hoop dat er alleen maar oude mensen zouden zijn. Helaas waren er vooral veel mama’s die erg fit waren. In de middag wilde Jass en ik wandelen maar het regende dus gingen we maar naar de film.

Dag 49

Vandaag gingen de lessen weer door en kon ik veel lijntjes tekenen. Om 12 uur was ik uit maar de moeder liet weten dat ze tot 2 uur weg zou zijn en ik heb nog steeds geen sleutels. Gelukkig kon ik lunchen bij Alejandro, en daar ook mijn huiswerk maken wat zo een 4 uur aan lijntjes en letters was. Morgen hebben we een examen waarvoor we alvast de lijntjes moesten tekenen. Ik had dat uitgesteld tot de avond in mijn eigen huis. Helaas kwam ik erachter dat ik mijn liniaal ben kwijtgeraakt dus dat wordt lastig om mij voor te bereiden voor de toets. Helaas.

Dag 50

Mijn dag begon met het examen. Voor dit examen moesten wij een stuk tekst schrijven dat je zelf meenam. Gisteren heb ik al gemerkt dat je veel fouten maakt als je een tekst moet schrijven maar je kan niks uitgummen. Daarom besloot de slimmerik die ik was om maar een Nederlandse tekst mee te nemen. Zo maakte het niet uit als ik woorden fout spelde en kon ik ook letters waar ik slecht in was overslaan. 

Na het examen hadden we een welkomst dag in de sporthal van de school. Of naja, eerst hadden we nog een vaag spelletje in het lokaal waarbij er 3 A4-tjes met foto’s van stenen waren. De hele klas moest dan door middel van op die 3 A4-tjes te springen naar de over kant van het lokaal. Het papiertje mocht alleen niet bewegen en het doel van het spel was dat je de 4 papiertjes eerst vast moet tapen. Erg realistisch.

Na een saaie speech in de sportzaal waar ik maar de helft van verstond en een docent die zich gedwongen voelde om een liedje te zingen maar niet zo goed zong, kwam ineens het liedje van de Purge op. Dit is een film waarbij 24 uur alle misdaden legaal zijn. Ik was al bang dat we een spel moesten doen waarbij er veel gerend moest worden. Per groepje van 8 moest je de hindernisbaan afgaan. Eerst een springkussen op die instortte en waarbij we er dus even niet meer uit konden. Daarna moest je je hand in een vies mengseltje doen om een sleutel te zoeken en vervolgens moest je door een hindernisbaan kruipen en in een bad springen met dat vieze mengseltje dat bestond uit aarde, krijt en stukjes dode vis. Ik had een heel leuk truitje aan die ik graag heel wilde houden dus ik besloot maar als een oude ziel niet mee te doen. Dit was niet zo stoer van mij geloof ik want alle andere personen gingen wel maar helaas. In de bus op de terugweg had ik wel mijn boxje meegenomen en drank en drugs opgezet dus ik geloof dat mijn koelheidsgraad hierdoor wel is hersteld, deels.

Verder had ik ook geen tijd om naar mijn huis te gaan om te douchen want ik moest een surprise party voorbereiden in t huis van Alejandro. Nadat alles mooi versierd was en de eerste gasten aankwamen besloot ik maar voor de veiligheid om de deur van zijn slaapkamer dicht te doen omdat daar al mijn belangrijke spullen waren. Wat ik niet wist is dat zodra de deur op slot valt je hem niet meer open krijgt. Gelukkig weten blijkbaar veel Bolivianen hier hoe je een deur zonder sleutel open maakt dus dat was snel opgelost. Nu was het alleen nog maar wachten op de hoofdgast van wie het surprise feestje was. Een van mijn vrienden Gabriel appte dat hij beneden was dus ik besloot hem maar op te halen met een andere vriendin. En ja hoor, toen we beneden kwamen kwam de jarige ook het terrein oplopen. We rende snel weg in de hoop dat ze ons niet zou zien maar daar ging het verrassingseffect. Ook dat nog.

Na het feestje in het huis was er een groter feest voor alle eerstejaars van de school. Dat was erg gezellig. Vrolijk was ik met Gabriel aan het praten over hoe lekker ik kaas vind totdat hij zij “je weet in straattaal kaas Marihuana betekend toch”. Dit wist ik niet. Hopelijk denken mensen nu niet dat ik een wiet probleem heb want ik heb aan best veel mensen verteld hoe dol ik ben op Kaas. 

Dag 51/52

Dit weekend was weer rustig verlopen. Ik had meerdere plannen maar die zijn op de Boliviaanse manier niet doorgegaan (mensen die niet meer reageerde, ineens ziek waren of familie dingen hadden). Wel had ik op zaterdagavond een gezellig feestje met Maria Belén en volksmuziek en in de middag ging ik met het gezin naar een foodtruck plek waar zelfs veganistisch eten was. Helaas was er wel plastic bestek, dat was dan weer niet zo duurzaam.

Dag 53/54

Mijn schooldagen worden nu ook gewoner. Meestal bestaan ze uit lessen, vervolgens ga ik naar het huis van Alejandro omdat ik nog geen sleutels heb. Daar gaan we eten, niks doen, prik halen, nog meer eten en vervolgens net te weinig huiswerk. Omdat ik geen zin heb om thuis nog poppetjes te tekenen (jaja, we zijn nu bezig met poppetjes) maak ik mijn huiswerk maar half en kijk ik Netflix. Het gaat dus allemaal prima hier. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Astrid:
    20 februari 2019
    Goed bezig lieverd! Ben erg nieuwsgierig om het allemaal in het echt te zien. Nog een paar maandjes. En dan zien we jou ook weer 😘. Mis je.
  2. Oma Ria:
    21 februari 2019
    Hoi Fenna je gaat je steeds meer thuis voelen.Ik blijf het spannend vinden.
    Je doet het goed.knuffel.