Dag 8-10

Dag 8

Dit is mijn laatste dag in Colombia. Vladimir en ik zijn naar de Monserrate gegaan, een berg van 2350 meter hoogte. Best hoog voor 2 mensen die niet heel sportief zijn. We hadden het al snel warm, maar we zijn boven gekomen! Wat erg leuk was is dat op de helft van de route naar boven een soort klein dorpje was met allemaal Spaanse muziek en families die daar aan het barbecueën waren. Het had een soort middeleeuws sfeertje. Bovenop de berg bij een restaurantje gezeten met een heel mooi uitzicht over de stad. We konden veel zien, waaronder 3 delen van de stad die in brand stonden. De zon was namelijk erg fel (ik ben ook flink verbrand).
Op de terugweg van de trappen naar beneden begon het ineens te regenen. Overal om mij heen vielen er mensen omdat de stenen zo glad waren. Gelukkig had ik van mijn mama nieuwe wandelschoenen gekregen, dus ik liep soepel van de trap af. Dankje mama.

In de avond vloog ik naar La Paz. Ik werd opgehaald door mijn Bolviaanse ouders, die meteen erg aardig waren. We hebben eigenlijk de hele tijd in het Spaans gesproken. Wel viel mij meteen op dat er veel straathonden zijn. Die noemen ze hier Perros Callejeros. Het huis is ook erg mooi en groot. Ik heb mijn eigen slaapkamer en de badkamer deel ik met mijn Boliviaanse broer. Ik zal kijken of ik binnenkort een leuk filmpje kan maken.

Dag 9

Vandaag zijn we met de auto door de stad gereden. Weer zag ik veel honden en Cholitas, dat zijn Boliviaanse vrouwen die klein en wat dikkig zijn en traditionele kleding dragen. We zijn naar het pleintje gegaan met de politieke gebouwen en vervolgens naar een uitzichtpunt. Bolivia is in een dal gebouwd, en hoe hoger je de bergen in gaat hoe armer de meeste mensen zijn. In El Alto zijn de mensen meestal het armst.
Je merkt ook dat er veel sterke meningsverschillen zijn over politiek. Op het moment is Morales aan de macht. In de grondwet staat dat een president maar 2 periodes een president mag zijn, maar Morales stelt zich nu al voor de 4e keer verkiesbaar. In het gezin waar ik nu zit zijn ze ook fel tegen Morales, want ze zijn bang dat het een soort nieuwe Venezuela wordt. Je ziet ook vaak op de straten staan Bolivia dije no, wat inhoudt dat mensen “nee” zeggen over dat Morales nog een keer verkiesbaar kan zijn. 

Dag 10

Vandaag vertrekt de vriendin van mijn Boliviaanse broer naar Duitsland voor 5 maanden. Toen dit meisje vertrok ging haar gezin helemaal mee, opas, omas, tantes, ooms, neven, nichten en zelfs het hele gezin van haar vriend. Zo is toch wel het zuid-amerikaanse familliegevoel duidelijk. 
Het was weer een leuke dag. De moeder, Pilar, is dol op kerst. Zo zijn we zo een 4 uur bezig geweest om alle versieringen weg te halen en in te pakken.
En morgen ga ik voor het eerst naar school. Ik ben benieuwd!